Nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw, był to wielki cios w niezależność Państwa Polskiego, łamiący polsko-sowiecki układ o nieagresji. Od tej pory polscy obywatele zostali „uwięzieni" w faszystowskiej i radzieckiej „klatce" wiele lat. Każdego roku 17 września czcimy pamięć poległych żołnierzy, walczących z sowieckim okupantem. W południe zawyły syreny, minutą ciszy oddaliśmy cześć ofiarom.

Przedstawiciele samorządów miasta Hajnówka i Powiatu Hajnowskiego w osobach: Ireneusz Kiendyś Zastępca Burmistrza Miasta Hajnówka, Jarosław Grygoruk Sekretarz Miasta Hajnówka, Janusz Puch Wiceprzewodniczący Rady Miasta Hajnówka, Danuta Rola Sekretarz Powiatu Hajnowskiego, złożyli symboliczne wieńce oraz znicze pod pomnikiem im. plut. Bolesława Bierwiaczonka oraz pod pomnikiem ofiar zbrodni niemieckich w latach 1941-1943 na cmentarzu prawosławnym.

O godz. 17.00 miała miejsce Msza Święta w kościele p.w. Cyryla i Metodego w intencji ofiar Sybiru, czasów wojny pod duchowym przewodnictwem ks. Zygmunta Bronickiego. Po modlitwie nastąpiło złożenie kwiatów, zapalenie zniczy pod krzyżem upamiętniającym te wydarzenia. Z ramienia samorządów dokonali tego Ireneusz Kiendyś (Z-ca Burmistrza Miasta Hajnówka) oraz Joanna Kojło (Wicestarosta Powiatu Hajnowskiego). Swą obecność zaznaczyli mieszkańcy miasta, członkowie Związku Sybiraków. Odwiedzili oni także groby mieszkańców miasta Hajnówka pomordowanych przez hitlerowców 17.09.1939r.

Szlachetnego gestu dokonała dzień przed (16 września), delegacja Uniwersytetu Trzeciego Wieku z Modlina, która przebywała w tym czasie z 3-dniową wizytą w naszym mieście - goszczeni przez hajnowski UTW. To byli członkowie kadry lotniczo-oficerskiej, piloci rezerwy i oficerowie. Reprezentacja grupy na czele z pułkownikiem Czesławem Łaszukiem oddała hołd oficerski ofiarom wojny przy pomniku im.plut. Bolesława Bierwiaczonka oraz pomniku „Ofiarom Wojny, Przemocy i Represji" na skwerku im. Dymitra Wasilewskiego.

Wspomnienia tych tragicznych wydarzeń wywołują wiele wzruszeń. Szczególnie wśród starszego pokolenia odżywają trudy lat wojennych. Jedno w ramach podsumowania nasuwa się na myśl - nigdy więcej wojny.

Emilia Korolczuk