Mniszki Klaryski od Wieczystej Adoracji, które w Hajnówce zbudowały swój klasztor, w wyjątkowy sposób postanowiły połączyć się z uroczystością beatyfikacji Jana Pawła II.

W Niedzielę Miłosierdzia Bożego 1 maja przygotowały w swojej uroczej przyklasztornej świątyni uroczystą Mszę Św., podczas której ks. Jarosław Kuźmicki wielokrotnie nawiązywał do osoby Ojca Świętego, przypominając licznie zebranym wiernym o tym, że papież był głosicielem Miłosierdzia Bożego. Drugą niedzielę po Wielkanocy sam Jan Paweł II ogłosił bowiem Niedzielą Bożego Miłosierdzia. Wołanie Jana Pawła II: „Otwórzcie drzwi Chrystusowi!” jest wołaniem o przyjęcie miłosiernej miłości Pana Boga, który kocha człowieka mimo naszych wad i potknięć, wciąż wlewa porcje nowej miłości, nowego miłosierdzia w nasze serca. Bóg nie czyni człowiekowi żadnych wyrzutów, przygarnia najczulej i najmocniej każdego z nas. Jan Paweł II podkreślał, że Chrystus nie tylko mówi o Miłosierdziu Bożym i tłumaczy je, lecz przede wszystkim wcielał je w życie i uosabiał. Człowiek zapatrzony w siebie i swoje zdobycze naukowe potrzebuje wciąż coraz więcej Miłosierdzia Bożego, bo jest mały i ograniczony. Człowiek szuka Bożego Miłosierdzia, pragnie go i zdobywa je z pomocą Bożą. Papież przypominał nam wielokrotnie o narzędziach, które umożliwiają otrzymanie Miłosierdzia – są to: dialog, katecheza oraz sakramenty święte. Człowiek w konfesjonale powinien szukać Miłosierdzia Bożego – pod warunkiem, że będzie otwarty, by przyjąć Bożą łaskę.

Jest wiele wypowiedzi papieskich na temat Bożego Miłosierdzia. Ale Papież nie tylko mówił o Miłosierdziu – również je praktykował: przebaczył swojemu zamachowcowi, siadając z nim i rozmawiając twarzą w twarz; przyjmował chorych i był z nimi – we wszystkich pielgrzymkach papieskich uczestniczyli chorzy, cierpiący, mający swój udział w zbawczej misji Chrystusa; umiłował swój krzyż, który niósł; pokazał, że papież jest człowiekiem – pogodził się z wolą Bożą; zabiegał o godność i poszanowanie każdego człowieka.

Podczas Eucharystii dziękowaliśmy Panu Bogu za ten wielki skarb, jakim dla Kościoła jest Jan Paweł II. Prosiliśmy go o wstawiennictwo za nas samych, za naszymi sprawami – indywidualnymi, społecznymi, państwowymi – za to, co stanowi Polskę.

Podczas Eucharystii dary do ołtarza niosły dzieci w strojach krakowskich, charakterystycznych dla okolicy pochodzenia Ojca Świętego. Dzieci – trzy dziewczynki i trzech chłopców – z dumą i wzruszeniem ofiarowały kapłanowi wizerunek Jana Pawła II oraz chleb i wino. Po Mszy św. natomiast rozdawały wychodzącym pamiątkowe obrazki z modlitwą do błogosławionego już Papieża-Polaka: „Błogosławiony Janie Pawle II, wstawiaj się za nami”.

Na zakończenie uroczystości siostry przygotowały dla wszystkich słodką niespodziankę – każdy mógł skosztować kremówek wzorem tych z Wadowic, na które po maturze lubił chodzić Karol Wojtyła.

Mniszki Klaryski sprawiły, że niedziela beatyfikacji Jana Pawła II, który wprowadził Kościół w Trzecie Tysiąclecie, stała się w Hajnówce prawdziwym świętem. Będąc daleko od Rzymu, mogliśmy współuczestniczyć w uroczystościach beatyfikacyjnych Papieża-Polaka, który swoim świadectwem wiary, miłości i odwagi apostolskiej, pełnym ludzkiej wrażliwości – co podkreślał Benedykt XVI w swojej homilii podczas mszy beatyfikacyjnej – pomógł chrześcijanom na całym świecie, by nie lękali się być chrześcijanami, należeć do Kościoła, głosić Ewangelię, pomógł nam nie lękać się prawdy, gdyż prawda jest gwarancją wolności.

Edyta Malinowska-Klimiuk