Tradycyjnie, co roku, 17 września spotykamy się przy tym krzyżu - pomniku wzniesionym przez społeczeństwo Hajnówki w 1993 roku dla upamiętnienia tragicznej historii naszych rodaków, które miało miejsce po wkroczeniu Armii Radzieckiej i Niemców na nasze tereny.

- Tymi słowami Irena Kostera z Hajnowskiego Koła Terenowego Związku Sybiraków rozpoczęła swoje wspomnienia. - Na Hajnowian i mieszkańców okolicznych miejscowości nastała fala terroru i represji. Na Sybir wywieziono ponad milion ludzi. Wielu nie wróciło – pozostali tam na zawsze. Byliśmy tam. Byliśmy dziećmi wiezionymi w wagonach towarowych przez wiele, wiele tygodni. Byliśmy świadkami śmierci ludzi, którzy nie przeżyli gehenny podróży, którzy również ginęli w łagrach, zamęczeni nadludzką pracą i głodem. Ich mogiły zostały tam rozsiane. (…) Tu możemy pomodlić się przy tym krzyżu za obrońców Ojczyzny rozstrzelanych w Katyniu, za zamęczonych na ziemi sybirskiej i w Kazachstanie, za pomordowanych przez Niemców.... Niech nigdy nie zostaną zapomniane tragiczne dzieje Polaków, którzy oddali życie za wiarę i niezawinioną ponieśli śmierć....

Przy pomniku - krzyżu na cmentarzu katolickim spotkali się mieszkańcy miasta, członkowie Związku Sybiraków, duchowni z kościoła pw. Św. Cyryla i Metodego oraz przedstawiciele Urzędu Miasta Hajnówka - burmistrz Jerzy Sirak i radny Janusz Puch. Oddano hołd, złożono kwiaty i zapalono znicze.

Burmistrz podziękował wszystkim zebranym za wspólną modlitwę za wszystkich, którzy spoczęli na ziemi hajnowskiej, "za wszystkich tych, którzy po 17 września w różnych częściach Europy i świata oddali swoje życie za wolną Polskę, za to żebyśmy tutaj mogli dzisiaj być i mogli wspominać ich ofiarność. (...)Jesteśmy tutaj dlatego, że pamiętamy, jesteśmy tutaj dlatego, że modlimy się z wiarą, że nigdy te tragiczne czasy się nie wrócą, że nasze dzieci, nasze wnuki i nasze kolejne pokolenia będą miały radość i szczęście żyć w wolnym kraju.”

Na zakończenie spotkania odśpiewano hymn:

Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki

Otaczał blaskiem potęgi i chwały,

Coś ją osłaniał tarczą swej opieki

Od nieszczęść, które przygnębić ją miały,

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!

Właśnie za taką Ojczyznę wierni modlili się podczas mszy świętej, której przewodniczył ks. Zygmund Bronicki. Podczas kazania proboszcz wielokrotnie wspominał pomordowaną ludność cywilną i poległych w walkach o wolność naszego kraju.

Tego dnia burmistrz - Jerzy Sirak i radny – Janusz Puch oddali również hołd przy pomniku ofiar zbrodni niemieckiej w 1941- 1943 roku na cmentarzu prawosławnym.

Emilia Rynkowska