KONTAKT:

ul. Warszawska 98

 

 

 

Hajnowski Zbór Zielonoświątkowy powstał w wyniku szerzącego się przebudzenia na terenach wschodnich Polski międzywojennej. Zapoczątkował je Duch Święty używając do tego mężów wiary działających na Wołyniu i Polesiu. Wśród nich byli tacy jak: Jan Herys, Józef Czerski, Stefan Jarmoluk, Daniel Komsa i inni.

Jedną z pierwszych, którzy przynieśli poselstwo zielonoświątkowe do Hajnówki, była Tatiana Drobotiuk (z domu Pawłowskich) z Rzepisk. W latach 1922 – 1924 mieszkała ona z rodziną w Krzemieńcu na Wołyniu. Tam w nowopowstałym Kościele Zielonoświątkowym zetknęła się z Ewangelią i doświadczyła Bożego działania w swoim życiu. W roku 1924 wróciła do Rzepisk i zaczęła głosić Słowo Boże swojej rodzinie i znajomym. Często odwiedzała Hajnówkę, zatrzymywała się w domu swojej siostrzenicy – Anny Jendras i siała Ziarno Życia.

Po przeżyciu chrztu w Duchu Świętym jeszcze z większym zapałem poświeciła się pracy ewangelizacyjnej. Odwiedzała okoliczne wsie, zapraszała namaszczonych ewangelistów z Polesia i Wołynia.

Wkrótce, tj. w sierpniu 1928 roku, owocem tej pracy stał się samodzielny Zbór Zielonoświątkowy w Hajnówce. Pod przewodnictwem Kryształowicza z Grodna zaczęły odbywać się nabożeństwa w domach prywatnych poczynając od ul. Wiejskiej. Nowopowstała społeczność była posilana przez sług Bożych, spośród których należy wymienić prezbitera Daniela Komsę z Murawy k. Prużan i Jakuba Sielużyckiego z okolic Pińska – absolwenta Biblijnego Instytutu Gdańskiego.

Z okresu drugiej wojny światowej wiemy o zborze tylko tyle, że po wkroczeniu Niemców w 1941 roku zielonoświątkowcy dołączyli do szeregów Braci Baptystów i tak było do zakończenia wojny. Po wojnie znów utworzyli samodzielny zbór. Przewodził mu Grzegorz Ziemcow, miejscem zgromadzeń były nadal prywatne domy wiernych.

W roku 1946 ponownie przybył do Hajnówki Jakub Sielużycki, a niedługo po nim misjonarka ze Szwecji – Siri Anderson. Tu zamieszkali i trudzili się dla dobra zboru i miasta. Siri – utalentowana kaznodziejka – głosiła Ewangelię i sprowadzała ze Szwecji odzież, którą rozdawała biednym w mieście. Po kilku latach wyjechała do Hamburga; Jakub od 1949 roku sprawował pieczę nad zborem, służył jako pastor, prezbiter rejonowy i okręgowy. W ciągu tych lat wielokrotnie był więziony z powodu Ewangelii Chrystusowej. W roku 1957 wyjechał na stałe do Szwecji i dla zboru rozpoczął się trudny okres, jaki trwał około jedenastu lat. Znaczące zmiany zaszły w 1968 roku, gdy do Hajnówki z Rzepisk sprowadzili się Mateusz i Barbara Pawłowscy.

W 1970 roku, staraniem prezbitera Teodora Maksymowicza, została odnowiona struktura zboru. Opiekę duchową powierzono Mateuszowi i w jego domu (później u innych) odbywały się regularnie nabożeństwa.

Dnia 7 października 1984 roku odbyła się uroczystość poświęcenia, wybudowanego przy ulicy Warszawskiej 98, Domu Modlitwy. Obowiązki pastora przekazano Jerzemu Szpilko – dotychczasowemu zastępcy.

Nowe warunki lokalowe pozwoliły na organizowanie dwóch nabożeństw w każdą niedzielę (godz. 10 i 18), nabożeństwa wieczorowego w czwartki i w dni świąteczne.

Wierni są chrzczeni najczęściej w zalewie „Bachmaty" w Dubiczach Cerkiewnych.

Jednym z głównych celów hajnowskich zielonoświątkowców to być błogosławieństwem dla miasta i okolic, zgodnie z zaleceniem Pisma Świętego: „A starajcie się o pomyślność miasta,... i módlcie się za nie do Pana..." (księga Jeremiasza 29; 7).

 

NABOŻEŃSTWA:

niedziela godz. 10.00 i 18.00

czwartek godz. 18.00

 

PASTOR:

prezbiter Jerzy Szpilko

Nina Szpilko